Meningsverschillen over het vrouwenkiesrecht zullen altijd blijven bestaan binnen de SGP. Die conclusie durf ik wel aan na zo’n drie jaar vrijwel alle visies van voor- en tegenstanders binnen de partij gehoord te hebben. Het heeft mijns inziens dan ook weinig zin opnieuw alle welbekende standpunten en zienswijzen uit te wisselen. Een andere conclusie die ik ook durf te trekken, is dat het debat over vrouwenparticipatie binnen de SGP niet stopt zolang er een discrepantie bestaat tussen de statuten en grondbeginselen. Juridisch is er alle ruimte voor vrouwen om politiek te participeren, maar in de grondbeginselen staat tot op heden dat het passief kiesrecht in strijd is met de roeping van de vrouw.
Dit heeft geleid tot de bijzondere praktijk dat vrouwen op dit moment in de ene kiesvereniging wel kunnen participeren en in de andere niet. Inmiddels hebben achttien vrouwen op lokale kieslijsten gestaan en is een handvol vrouwen gekozen op lokale politieke functies. Uit de gevoerde gesprekken blijkt dat ongeacht hoe men denkt over vrouwenparticipatie, men eensgezind verwacht dat deze aantallen de komende jaren zullen blijven stijgen: het is een kwestie van tijd. Er zal dus een keer een oplossing moeten komen om uit deze impasse te komen.
Als gewetensvrijheid ook wordt toegepast op het passief kiesrecht, verdwijnt de discrepantie met de juridische werkelijkheid en kunnen alle leden van de SGP die dat willen, hun grondrechten uitoefenen en bijdragen aan de Bijbelse politiek.
Een mogelijke oplossing hiervoor hoeft niet heel ingewikkeld zijn. Op dit moment wordt in de grondbeginselen onderscheid gemaakt tussen actief en passief vrouwenkiesrecht. Bij het actief kiesrecht, het recht om te mogen stemmen, wordt sinds 1989 gewetensvrijheid toegepast. De argumentatie hiervoor is dat het actief kiesrecht de laagste vorm van politieke participatie is: jouw stem er toch maar één van miljoenen en daarom telt het niet als regeren (bron: SGP uitgave ‘man en vrouw schiep hij hen’, 2006). Over deze argumentatie verschillen de meningen, maar feit is wel dat het toepassen van de gewetensvrijheid vooral een stap is die recht doet aan de praktijk: een meerderheid van SGP-vrouwen maakt gebruik van hun actief kiesrecht.
Het passief kiesrecht, het recht gekozen te worden, wordt in de grondbeginselen wel gezien als in strijd met de roeping van de vrouw. De vraag rijst: wanneer is het tijd om ook het passief kiesrecht over te laten aan ieders eigen geweten
Het passief kiesrecht wordt immers al ruim tien jaar uitgeoefend door verschillende getalenteerde vrouwen binnen de partij en het aantal vrouwen dat politiek actief is voor de partij, zal gestaag door blijven groeien. Als gewetensvrijheid ook wordt toegepast op het passief kiesrecht, verdwijnt de discrepantie met de juridische werkelijkheid en kunnen alle leden van de SGP die dat willen, hun grondrechten uitoefenen en bijdragen aan de Bijbelse politiek.
